KUMCUL


kum, o nisan günlerinin ufalanmış gölgeler
kuruyan gözlerimde kirli bir rüzgar
kül renkli bulutlarla bir yangın sonu
güneşler, şeytan minareleri, yıldızlar
orda burda sayısız ayak izleri
niye hiç kimse konuşmuyor kadar.

öyle durgun ki nasıl, sıkılan bir yüzde
hep aynı şeyi düşünmek kadar
yaşadığınız gibidir uçsuz bucaksız
upuzun bir kuşa benzer 
gövdesini gördüğünüz yalnız
kıyılar, gökyüzü, büyütülmüş bardaklar.

kımıldar ellerinizde kendi elleriniz
bir balıkçıl tadına alçalır, bu da var
gelir bir ölüm gibi korkusuz, sessiz
ve gider geldiğince sesi doygunluk olan kanatlar 
gözleri gördüğü yerden bakar
yılgınlar, yitikler, yalnızlar.




Edip Cansever 
(1957- Yerçekimli Karanfil'den)
 
 
 
http://www.galerisoyut.com.tr/izlenimyorum-tunus/
http://www.galerisoyut.com.tr/izlenimyorum-tunus/docs/derya_ulker.pdf
Derya Ülker_'Kumcul 3"_30x50cm_t.u.a.b._2013
Derya Ülker_'Kumcul 4"_30x50cm_t.u.a.b._2013
Derya Ülker_'Kumcul 5"_30x50cm_t.u.a.b._2013
Derya Ulker_"Kumcul 1"_120x90cm._t.u.a.b._2013
Derya Ulker_"Kumcul 2"_120x90cm._t.u.a.b._2013
Back to Top